Rosinfield: helaas zijn er ook gekwalificeerde artsen e.d. die zich met kwakzalverij bezig houden. Punt is dat dat soort claims nog nooit op wetenschappelijk geaccepteerde wijze konden worden waargemaakt. Ook zal het zo zijn, net als dat bij andere AGW'en het geval is, dat mensen zeggen er baat bij te hebben (gehad). Maar dan zal het nooit en te nimmer gaan om structurele defecten zoals in het geval van Kees en zal de baat verklaard kunnen worden vanuit het bekende placebo-effect. Vaak verdwijnen de klachten simpelweg door het verstrijken van de tijd en schrijft men dit dan ten onrechte toe aan de fratsen die in de tussentijd hebben plaatsgevonden. Er zijn plausibele andere verklaringen te bedenken waarom dit "helpt", waaronder het placebo effect. Het is alleen nog nooit gelukt om via dubbelblind onderzoek (noch de proefpersonen noch de proefleiders weten wie welke treatment krijgt) met een experimentele (behandeling) en een controle (geen behandeling) groep een effect aan te tonen van dit soort behandelingen. Mijn commentaar: als je jouw vorm van zeker weten overal op gaat toepassen, dan wordt zeker weten veel te duur. Verder is het te kort door de bocht om alle behandelingen waarvan de werking niet bewezen is als kwakzalverij af te doen. Je kan de bewijslast ook omkeren: bewijs maar eens dat het niet werkt. En dan is zijn de tegenstanders aan de beurt om geen geld voor zo'n onderzoek te hebben. Het geld voor een onderzoek dat deugdelijk genoeg is komt er niet. Tot die tijd kan je altijd roepen dat er ergens een bewijslast ligt, maar waar die nou echt ligt is mijns inziens arbitrair.