Je begrijpt het best – tot je het moet uitleggen

[Skoody Boo]

Je begrijpt het best – tot je het moet uitleggen

Mensen denken vaak dat ze iets beter begrijpen dan in feite het geval is. Dat komt doordat ze in eerste instantie geneigd zijn om er te abstract over te denken, ontdekten psychologen.

Weet u hoe een ritssluiting werkt? Ja? Legt u dat dan eens exact uit. En beantwoord daarna de vraag nog eens: weet u hoe een ritssluiting werkt? De gemiddelde mens is vervolgens een stuk minder zeker van zijn zaak. De illusion of explanatory depth noemen psychologen dat – iemand heeft de illusie dat hij iets op een dieper niveau kan verklaren dan in feite het geval is. Of in gewone mensentaal: je denkt vaak dat je iets wel begrijpt, totdat je het aan een ander moet uitleggen.

Deze illusie is er een uit een omvangrijke, goed gedocumenteerde verzameling overschattingen van de eigen capaciteiten waar mensen over het algemeen aan lijden. Veel mensen denken ten onrechte dat ze een beter karakter, betere sociale vaardigheden, beter inzicht in de medemens en een beter huwelijk hebben dan de gemiddelde persoon, dat ze beter kunnen spellen en logisch kunnen denken dan gemiddeld en dat ze meer in het huishouden doen dan hun partner. Allemaal tekenen van gezond zelfvertrouwen.

Ten onrechte menen iets goed te begrijpen past ook in dat rijtje. In het septembernummer vanJournal of Personality and Social Psychology beschrijven drie Amerikaanse psychologen dat mensen vooral aan die illusie ten prooi vallen als ze ergens op een tamelijk abstracte manier over nadenken. Als mensen bijvoorbeeld nadenken over de algemene eigenschappen van een ritssluiting – hij bestaat uit twee helften, je trekt het lipje omhoog en hij gaat dicht, je trekt het omlaag en hij gaat open. Voor iemand die er enigszins oppervlakkig over nadenkt, kan dat een heel bevredigende, korte maar krachtige uitleg zijn van hoe een rits werkt.

Maar het mechanisme van de ritssluiting wordt er niet mee verklaard. Wat gebeurt er precies binnenin het op en neer gaande verbindingsstukje, hoe kan het dat de ritssluiting onder het lipje niet meteen weer in tweeën valt? Aan zulke concrete details beginnen mensen te denken als hun gevraagd wordt uit te leggen hoe iets werkt – en dan beseffen ze vaak pas dat ze minder weten dan ze dachten. Zo onderzochten de psychologen het verschijnsel ook. Ze vroegen hun proefpersonen in hoeverre die begrepen hoe een rits, een naaimachine, een fietsslot werkt; vroegen hun vervolgens dat heel precies op te schrijven en vroegen tot slot weer in hoeverre ze de werking begrepen. De meeste mensen gaven hun eigen begrip dan een lager cijfer.

Sommige mensen zijn van nature meer geneigd om de wereld op een abstracte manier te beschouwen dan andere, toonden de psychologen verder aan. Om die voorkeur in manier van denken vast te stellen, vroegen ze mensen of die een activiteit als ‘eten’ liever definieerden als ‘kauwen en slikken’ (concreet) of ‘voedsel binnenkrijgen’ (abstract). De meeste mensen hadden een lichte voorkeur voor het abstractere niveau en naarmate mensen meer geneigd waren tot dat abstracte denken, dachten ze ook vaker ten onrechte dat ze iets best begrepen.

Ook op een heel ander gebied dan techniek zeggen mensen vaak dat ze iets begrijpen, terwijl dat helemaal niet zo is: de standpunten van de politici van hun voorkeur. De meeste mensen hebben maar een heel abstract begrip van wat hun favoriete politicus vindt van het politieke onderwerp dat ze zelf het belangrijkst zeggen te vinden. Als hun gevraagd wordt dat specifieke standpunt zo volledig mogelijk te beschrijven, blijkt dat veel mensen daar maar weinig van bakken. Bijna de helft van de proefpersonen gaf toe de standpunten van hun favoriete presidentskandidaat minder goed te begrijpen dan ze dachten. Slechts 5 procent zei: goh, ik wist het beter dan ik had gedacht.

Bron: NRC, Ellen de Bruin

http://vorige.nrc.nl/wetenschap/article2616223.ece

[MarcoO2]

leuk stuk! En herkenbaar...

[Rosinfield]

Al denk ik dat het hier niet alleen gaat om begrip maar zeker ook om het efficient kunnen expliciteren en formuleren van begrippen/standpunten. In welke mate het een en het ander een rol spelen zou je ook nog via een sophisticated onderzoeksdesign kunnen onderzoeken. He, na al die tijd begint het weer te jeuken.

[Skoody Boo]

Al denk ik dat het hier niet alleen gaat om begrip maar zeker ook om het efficient kunnen expliciteren en formuleren van begrippen/standpunten.

Is er niet al het een en ander bekend hoe die twee aan elkaar gerelateerd zijn?

[Rosinfield]

vast wel

wat ik eigenlijk bedoel, is dat je in dergelijke experimenten voor de variabele die je niet op het oog hebt, moet controleren

[Skoody Boo]

Lijkt me maar lastig. Ook andere manieren van uitdrukken of - nog breder - gedrag vertonen kun je weer zien als een vaardigheid die in meerdere of mindere mate beheerst wordt.

[Rosinfield]

je kunt bv denken aan multiple choice vragen vs open vragen. Ik noem maar wat

[Skoody Boo]

Zou voor mij niet zijn weggelegd om zo'n test maken. Hou je het open, dan heb je een goed kans dat er een kandidaat voorbij komt waarvan je denkt " ja, dat moet het zijn." Bij multiple choice moet je als testmaker vooraf het goede antwoord bepalen, en ik heb echt geen idee hoe een ritssluiting werkt

[EdK]

knopen gulp ??

[Skoody Boo]

valt ook nog niet mee om dat uit te leggen

[EdK]

je bedoeld uittrekken ??

[Rosinfield]

maar dat geldt eigenlijk voor heel veel zaken. Leg maar eens uit hoe je fietst bv

[hobbel de bobbel]

Om die voorkeur in manier van denken vast te stellen, vroegen ze mensen of die een activiteit als ‘eten’ liever definieerden als ‘kauwen en slikken’ (concreet) of ‘voedsel binnenkrijgen’ (abstract). De meeste mensen hadden een lichte voorkeur voor het abstractere niveau en naarmate mensen meer geneigd waren tot dat abstracte denken, dachten ze ook vaker ten onrechte dat ze iets best begrepen.

 

Ja, maar, er is ook nog iets als "uit eten gaan " wat toch ook tot de reeële mogelijkheden behoort,

maar als dat niet in het multiple choice vragenmenu wordt aangeboden, veronderstelt de onderzoeker (psycholoog) een soort "domheid" bij de onderzochte groep.

Kiezen tussen slechts twee dingen, levert vaak ellende op.

[Rosinfield]

Die veronderstelling dient natuurlijk een onwrikbaar uitgangspunt te zijn

[Sodela]

knopen gulp ??

Onder de gordel .

 

Wel een leuk onderwerp trouwens (de eerste tekst, niet die gulp... voordat ik DAT weer moet uitleggen)!

 

De begin tekst is natuurlijk erg interessant want je hebt het over begrip en communicatie in het algemeen. Snap ik de vraag, leg ik de werking of het doel (beide?) uit, kan ik het naar mijn idee uitleggen en begrijpt diegene aan wie ik het vertel wel op de juiste manier... Komt trouwens meteen een ander citaat in me op: ben ik nu zo slim of zijn jullie nou zo dom. Oftewel, schat ik mijn "counterpart" wel goed in of zit ik op een intellectueel niveau haarscherp langs hem/ haar heen te lullen en zegt dat iets over mij of over de ander, heb ik diegene verkeerd ingeschat of heeft diegene mij een verkeerde indruk gegeven.

 

Het communiceren kan dan ook nog eens op verschillende manier misgaan, want als ik met een expert praat zal die ook nog eens heel anders luisteren (vermoedelijk meer details willen weten of vaktermen verwachten) dan eenzelfde soort sukkel als ik ben. In het echte leven kom je dan ook nog eens mensen tegen die ja knikken terwijl ze er toch (ook?) niets van snappen . Het is dan ook een wonder dat het allemaal zo goed gaat met het communiceren (of heb IK dat nu verkeerd begrepen...).

[Captain Hook]

 

http://science.howstuffworks.com/innovation/everyday-innovations/zipper.htm

15 mei 2013 aangepast door Captain Hook

[MarcoO2]

kijk, da's nog eens verhelderend!

[Captain Hook]

Jaaaaa...  je hebt mensen die zijn probleemgericht en je hebt mensen die zijn oplossingsgericht...

[Rosinfield]

en visueel vs begripsmatig. Het lijkt nu of je het aan de hand hiervan begrijpt, maar dat is bepaald niet zo. Je ziet alleen wat er gebeurt, maar niet hoe het werkt. Vergelijk het fietsen, je kunt het perfect beschrijven, maar wat gebeurt er nu eigenlijk, met name wat betreft het aandeel van de human operator

[Captain Hook]

Ehhh, ik begrijp EN het plaatje en de bijbehorende uitleg hoor...

Lijkt een beetje op het principe van klittenband; het haak- en inhaak gedeelte.

[Rosinfield]

Maar probeer dat maar eens exact te formuleren, die uitleg 

[MarcoO2]

Dat vind ik na het zien van dat plaatje geen probleem.

Punt is wel dat je heel veel woorden nodig hebt om iets duidelijk te maken, terwijl één plaatje dat un een oogopslag doet.

[Rosinfield]

nee, op zich geen probleem om iemand te laten zien wat er gebeurt natuurlijk. Maar nu exact uitleggen hoe dat in zijn werk gaat, dat is iets anders. Nogmaals het voorbeeld van fietsen: je kunt een filmpje laten zien van iemand die fietst, een beschrijving geven in termen van je trapt op de pedalen en stuurt en daar ga je. 

Maar wat gebeurt er cerebraal, bv bij het bewaren van het evenwicht, het doseren van de uit te oefenen kracht, opletten op het verkeer, besluiten dat er geremd moet worden en die informatie doorgeven aan de spieren die dat moeten bewerkstelligen, enz. enz. Het lijkt zo simpel, omdat het een script is geworden dat we op ruggengraat-niveau in werking zetten, maar als je exact wil omschrijven wat er voor nodig is, blijkt het nog niet zo eenvoudig. Ook die rits doet niet zonder iemand die iets doet. Maw, ook daar is een human-machine interface nodig, wil er iets gebeuren.    

[Captain Hook]

Als je de problemen bekijkt die er met ritsen zijn, dan begrijp je nog beter hoe e.e.a. werkt:

http://lifehacker.com/5975700/how-to-fix-every-common-zipper-problem

[Rosinfield]

Ik denk dan direct aan Turks Fruit