Skoody Boo

Het woordje "met" ontbreekt.

Het feit dat de restwaarde wellicht niet geknoeid zal worden garrandeert dat er in dezen geen enkel probleem zal zijn.

Gaaf Frank! Fotootje is leuk!

ja, want 0,0% is vies Lijkt me gaaf, maar nog gaver: een Mehari 4x4.

Wegvliegroest De VW beetle had altijd zo'n vaasje met nepbloemetje op het dashboard..... 🙂 Dat is beter dan een krat bier op de bijrijdersstoel in elk geval.... Je kan van panda's zeggen wat je wilt, maar toch werd de panda ook ooit in het 4x4 uitgebracht, en dat kan je niet van elke auto zeggen. Feliciteer van mij je vrouw met haar nieuwe Yeti, Frank. 🙂 Maakt een hoop toekomstige bosjes bloemen overbodig mag ik hopen. 😉

Ik vrees dat ik een zwart deksel heb, Ed.

Dat is ooit bij mijn ouders wel gebeurt. Precies toen ik de stofzuiger aanzette (en er nog wat andere dingen aanstonden). Kan je dat trouwens in je meterkast zien, op hoeveel het afgezekerd is?

20 ampere doet bij 220v 4.4 Kw toch? Dat houdt inderdaad niet over. Wasmachine, oven en een goeie magnetron en je bent er al zo'n beetje. Nog even snel een stofzuigje en dan gaatie al.

Ik had begrepen dat de netwerkbeheerder het gewoon behoort te regelen toch? Dus die beperkingen horen hooguit een tijdelijk iets te zijn. @EdK: wordt het op een gegeven moment dan niet aantrekkelijk om je panelen te koppelen aan locale opslag? Als je niet meer mag salderen dan kan opslaan en later zelf opmaken wellicht uit, want financieel doet terugleveren dan maar zo'n 50%. Maar het kan dan ook nog een extra doel dienen: terugleverpieken afvlakken. Wat je overdag dan niet kan terugleveren en ook niet s'nachts/ 's ochtends opmaken lever je dan alsnog 's nachts terug.

Wat Marco zegt. Je kunt denk ik een nieuwe techniek moeilijk achterhaald noemen op basis van een andere techniek die prematuur is. Toch zal waterstof ook nodig zijn, omdat het ook een oplossing vormt voor energieopslag. De vraag is nog of waterstofproductie op grote schaal gaat lukken. Maar als dat wel lukt dan gaat - wat Ed zegt - dat echt niet geknoeid worden aan kleine voertuigjes. Het zal eerder - net als groengas - besteed worden aan groot en zwaar vervoer, en dan hebben we ook nog het verwarmingsvraagstuk waarbij er al een gasnet ligt en het huidige stroomnet een fractie is van wat we straks nodig hebben. Isoleren, warmtepompen en "0 op de meter" is prachtig, maar zijn maar heel weinig huishoudens die op hun eigen groene energie de winter kunnen doorkomen. Ook daar zou waterstof een fijne oplossing zijn - mocht het een mogelijkheid blijken. Dus het totaalplaatje voor duurzame energie is nog niet duidelijk. Maar dat personenauto's elektrisch zullen worden is wel duidelijk. Als je kijkt hoeveel de autoindustrie inmiddels investeert in accufabrieken dan is die wissel ook gewoon al getrokken. Uitbouwen van het stroomnet en flink wat meer publieke laadpalen, dat zou fijn zijn. Een overheid die vooruit kijkt en het voortouw neemt dus ook. Eigenlijk is dat het laatste obstakel, voor de rest zijn er geen belemmeringen meer. Het is ook handig om juist werkgevers hierbij mee te nemen, want overdag, als de energie er is, staan die auto's vaak bij het werk. Een bedrijfsleven met iets meer oog voor een gemeenschappelijk belang en iets minder alleen bezig met de eigen euro's zou ook prettig zijn. Dat we niet in benzine- en dieselauto's moeten rijden is al een halve eeuw bekend. Echt, een halve eeuw. Toen was het snelwegennet in Nederland nog niet eens af. Dat we nu opeens maar 100 mogen omdat de Raad van State een volkomen te verwachten uitspraak doet is te danken aan een overheid met de planningsvaardigheid onder het niveau van een gemiddelde puber. En als je dan een maatregel neemt, dan moet je natuurlijk de volledig elektrische auto's wel blijven toestaan om 130 te rijden. Stikstofuitstoot is een lokaal probleem, en de snelheidverschillen met vrachtauto's zijn er toch al. Er is echt geen reden om elektrische auto's te verbieden harder dan 100 te rijden.

Mooi plaatje, Captain! Ik vind de eerste prima. Wat betreft de tweede ga ik met je mee.

Misschien levert het een nieuwe hobby op? Er zijn van die natuurcampings waar buiten het seizoen alle caravans er af moeten zijn, dus dat is twee keer per jaar prijs. Zo in de duinen zijn die vaak van mensen uit de randstad die verder vaak een auto kunnen missen als kiespijn, laat staan zo'n snelwegtractor. Strijk jij mooi wat inkomsten op, heb je zelf geen zin dan heefft je zoon heeft een (leuke) bijbaan, en bovendien komt die 1.8 tsi dan nog eens een keertje op bedrijfstemperatuur, want dat gaat met alleen boodschapjes natuurlijk niet lukken.

Ik maak er echt genoeg hoor! 🙂 Eigenlijk moeten we gewoon een zuiver fonetische spelling. Alles wat ingewikkelder is is alleen maar slecht voor de economie.

Laten we nou niet gaan verzanden in van dat "verantwoordingsgeneuzel". Een 1.8 tsi 4x4 koop je niet voor de boodschappen, die koop je omdat je dat leuk vind. Alles wat daarboven uit gaat lijkt mij verantwoordingsgeneuzel. 🙂

Jongens, wat zitten jullie nou hopeloos cosmetisch te doen. Als je op het gaspedaal duwt denk je echt niet meer aan krasjes, deukjes of scheve naadjes hoor. Frank heeft gewoon een heel fijn Yeti gekocht, en daar ga je heel breed van grijnzen als je achter het stuur zit.

Heb je net een container neer laten zetten terwijl het eigenlijk een caravan had moeten zijn. Of kunnen er nog wieltjes onder? 😉 Of koop een boot, of een paard. Die Yeti moet echt iets te trekken hebben, anders verveeltie zich....

Twee halve banen is ook niet zo'n gek idee. Ten eerste vergroot het de zekerheid van je inkomen, maar belangrijker: Je rust dan bij de ene baan uit van de andere. We hebben in dit land een idiote loonheffingskortingregeling (je weet wel, van een zekere dienst die het beste met alle mensen voor heeft) die dat zo onaantrekkelijk mogelijk maakt, maar voor veel banen zou het geweldig efficiënt zijn. Ook weer niet voor alle uiteraard. Part time management werkt vaak minder goed, al is het zelfs ook in management niet altijd verkeerd als mensen gedwongen zijn zich iets minder "onmisbaar" te maken.

Heb ik ook gedaan hoor, 36 koters. Denk niet dat het niet meer voor komt, het zijn echt niet uitsluitend klasjes van 25 leerlingen. Wat je vooral nodig hebt is grote basisscholen met driedubbele jaargroepen, dan kan je op een efficiënte en leuke manier groepen van 30 kinderen draaien. Je hoeft dan niet per klas 3 niveaus te doen, maar je doet per niveau een klas. En dat dan apart voor lezen, rekenen, taal, begrijpend lezen. En dan 's middags kunnen ze kiezen welke les aardrijkskunde/geschiedenis/biologie/techniek/programmeren/film-monteren/etc. ze het interessantst vinden. Je hebt dan én differentiatie én aansluiten bij de interesses van kinderen zonder dat het meer werk is. Echt goede software werkt ook (en dat wordt ook wel steeds beter, al is het ook nog lang niet waar het wezen moet). Goede didactiek in filmpjes voor op devices of smartboards helpt ook. Wat ook fijn zou zijn: als er na een eerste druk van een methode een terugkoppeling serieus genomen zou worden en fouten er uit zouden worden gehaald. Zo had mijn kind in groep 4 in het spellingboek eerst woorden met een -d of een -t op het eind, en dan notabene op dezelfde bladzijde komen er opeens voltooid deelwoorden om de hoek kijken. Dat hoort a. niet aan de orde te zijn in groep 4, en b. doe je dat met een compleet andere strategie, die dan uiteraard niet er bij werd gegeven. Een goede leerkracht laat de leerlingen een streep zetten door zo'n opgave, en mailt de uitgever. Ik hoop toch dat dat wel eens is gebeurd bij een 4e druk van een methode met 80% marktaandeel. Dat het er dan nog steeds doodleuk weer fout in staat, dat is ook iets wat leerkrachten lekker druk houdt. Ik snap prima wat je bedoelt, maar alles kan twee kanten op, goed en fout. Dat geldt voor het overgelijkwaardige van nu, maar ook voor het meer autoritaire van vroeger. Het mooiste is als je stijlen kunt combineren en afwisselen. En het eerste wat je moet doen in heel veel groepen is uitleggen dat sommige leerlingen veel meer mogen dan andere leerlingen. "Ik zou toch een afschuwelijk oneerlijke meester zijn als leerlingen die heel veel zelf kunnen net zo weinig mogen als een paar anderen die niet zoveel zelf kunnen." 🙂

Fout. Als je het volhoudt is het geen baan, en als het een baan is dan jou je dat zeker niet een dag vol. 🙂 Onderwijs kan prachtig zijn, maar op één of andere manier denken we nog altijd dat het een goed idee is om een stuk of 30 kinderen in 1 hok te stoppen met 1 man of vrouw om zogenaamd het leren te managen. Als je kijkt naar hoe we tegenwoordig over leren denken dan is dat ene hok voor 30 kinderen met die ene man of vrouw absoluut geen goed idee. Natuurlijk doen we ondertussen wel alsof dat verder geen enkel probleem is en het zonder noodzakelijke voorwaarden ook prima gaat, maar eigenlijk is dat nou precies - naast nog wat thuissituaties - waar die kinderen nou zo vervelend van worden. Aan de kinderen ligt het niet hoor. Maar ja, we leven in een land waar het kabinet van oordeel is dat de Kamer alleen maar beleid mag controleren - en dat voorzover er stukken beschikbaar worden gesteld - en niet de uitvoering, dus ja..... En dan zit je bij het onderwijs nog met het probleem dat schoolbesturen vaak eigen koninkrijken zijn waar veel geld aan de strijkstok blijft hangen en waar de overheid maar nauwelijks vat op heeft. Dat van die politiek is echt grappig btw. Ik probeer dat thuis ook weleens te verkopen dat ik alleen maar bevraagd mag worden op of ik goede besluiten heb genomen, en dat er niet flauw moet worden gedaan door te gaan zeuren over uitvoeringsproblemen. Als je met Sigrid of Carola getrouwd bent kom je daar niet mee weg, dus daar helpt het om vrouwen in de politiek te hebben, maar bij Olongren werkt het wel, dus die had duidelijk beter achter het aanrecht kunnen blijven. 🙂 Ja, af en toe naar verschillende locaties dat is fijn inderdaad. Ik had dat voorheen met leerbedrijven, en nu heb ik dat met stageplekken voor leerlingen, en ook dat is echt prima. Ik werk al weer een aantal jaren met oudere leerlingen, en dat vind ik nog leuker.

Er zijn heel veel banen leuk voor een dagje. 🙂

Bij mijn vorige huis kon je niet anders dan met twee wielen op de stoep parkeren, anders kon de vuilniswagen er niet door. Theoretisch kon je daar een bon voor krijgen, maar dat is gelukkig nooit gebeurd.

Of gewoon om en om zo'n rijtjeshuis slopen om de tuinen breed genoeg te krijgen.

Vooropgesteld denk ik dat een zwartwit-benadering van alles strikt opdelen in enerzijds middelen en anderzijds doelen niet volledig beantwoord aan wat een mens is. Maar als ik dan toch een "product" moet definiëren dan gaat het denk ik om het vangen van alledaagse mooie momenten van mijn kinderen, even juist daar de tijd op de handrem te zetten, zodat ik er even goed bij kan stilstaan hoe mooi het is. Dat is de essentie. Beeldkwaliteit en emotionele impact gaan hand en hand. Goede beeldkwaliteit brengt dichterbij, dus ik denk dat dat een beetje betekenis geeft aan die perceptuele megapixels blah blah blah. Een jaartje terug door de foto's kijken, dat doe ik graag. Maar ook het idee dat je over 20 of 40 jaar of misschien zelfs als ik er niet meer ben ook nog eens terug kan kijken vind ik buitengewoon waardevol. Op een niveautje lager is het de sport van het vangen van die momenten. Hoe ik dat doe valt het best in een blend van de categorieën events fotografie en portretfotografie, en ja, dat stelt wel de hoogste eisen aan autofocus, wat het duur maakt. Het is ook wel iets met spulletjes natuurlijk en "de mijne heeft de dikste spoiler". Ik heb een poging gedaan om het een beetje normaal te houden door bij mijn M50 twee aps-c Sigma f/1.8 zooms te kopen, en het daar bij te laten. Echter, dat systeem bleek een doodlopend verhaal, omdat het flaggeschip van de M-lijn geen interne viewfinder heeft. Je kunt wel een viewfinder op de hotshoe zetten, maar dan heb je geen flitser, en dat heb ik bij de meeste of in ieder geval bij de belangrijkste foto's gewoon wel nodig. Daar baalde ik een beetje van, en vanuit die frustratie heb ik toen de R gekocht, vooral voor situaties met weinig licht. Ik denk dat dat het begin van de ontsporing was. Ik wist dat een standaard zoom duur zou zijn, en dacht dat ik de M50 wel voor het zoomwerk zou blijven gebruiken ,maar dat leidde vooral tot heel veel gewissel van primes met mijn R omdat de beeldkwaliteit van die R zo verbluffend goed was, en dus kwam er toch een standaard zoom. Ik wist dat de autofocus niet helemaal top zou zijn, dus nou kwam er toch de R5. Misschien was het rationeler geweest om een M6mkII te gebruiken voor het werk zonder flitser, en de M50 aan te houden voor wanneer dat wel het geval was. Dat had natuurlijk debiel veel geld gescheeld. Tegelijkertijd is dat natuurlijk toch een beetje irritant, want de camera met de beste ISO-prestatie en vooral autofocus bij weinig licht kan je dan juist niet gebruiken wanneer je die het hardste nodig hebt: in de situaties dat je ook flitst. Vervelende streek ook van Canon natuurlijk om precies niet de body uit te brengen in zo'n systeem die je echt wil, om zo je richting full frame te pushen. En ook slim natuurlijk, want ik moet ze nageven dat die strategie in mijn geval heel goed heeft gewerkt. En ik denk ook dat dat goed is geweest. Ik vind het prachtig als je elke wimperhaar kunt tellen. En het fotograferen wordt ook gewoon heel veel gemakkelijker. Vaak wordt er naar gekeken als cameras voor professionals, maar juist voor een amateur is het gemak van de gigantische speling die je hebt t.a.v. je belichting enorm bevrijdend. De R doet op ISO 1250 wat de M50 op ISO 200 doet. Met de R5 komt daar nog een dikke stop bij. Dat is dus 4 stops meer speelruimte bij weinig licht. En aan de andere kant heb je 1/8000 in plaats van 1/4000 sluitertijd. Tel daar nog bij op dat aps-c een groter diafragma nodig heeft om dezelfde beperking in scherptediepte te realiseren, en dan is er bij veel licht ook nog zo'n 2,5 stops aan speelruimte extra en dat is dan nog zonder de filters die ik in de adapter kan stoppen die werkt voor bijna al mijn lenzen. Zo'n "professionele" camera is gewoon heel veel gemakkelijker. Je moet echt je best doen om je belichting te verkloten. Een of twee stopjes te weinig is ook nooit een probleem. Alleen overbelichting, dat is het enige waar je voor uit moet kijken. Met de R was vooral de AF babysitten nog wel hard werken. Best frustrerend ook vaak. Dat is nu ook voorbij. Met de "joystick" kan ik naar het volgende oog en/of volgende gezicht klikken. Het ding volgt ogen en gezichten ook. Heb je drie personen in beeld, wil je van de meest rechtse persoon het linker oog in focus, dan klik je daar heen. Kijkt die persoon 10 seconden achterom, dan houdtie het hoofd vast, en zelfs als het buiten beeld komt dan pakt hij dat weer op, en als het gezicht dan weer terugdraait dan paktie gewoon weer het linker oog van die persoon, ook als die nu links in beeld staat. Het is echt perfect. Kind kan de was doen. Beweging is ook geen probleem. Kind op kinderfietsje fiets recht op mij af. Een burst van 20 fps, bij 105mm&f/2.0, alle foto's perfect de iris in focus. Als je met deze camera een moment mist heb je echt helemaal aan jezelf te danken. Stel dat je 10 pogingen nodig hebt om een goed moment te pakken, en 5 momenten om perfecte focus te bereiken dan heb je 50 foto's nodig om 1 goede te krijgen. Met deze camera heb je dan maar 10 foto's nodig. En dat is wel fijn, want fijne momenten om foto's te maken zijn vaak ook fijne momenten om het juist even niet te doen. 🙂 En het moment pakken is ook makkelijker omdat ik op minder dingen hoef te letten. Ik hoef geen AF te babysitten. Belichting hoef ik meestal niks aan te doen, soms een minimum sluitertijd, auto ISO en eventueel met een filter, en ik zit altijd goed. Vooraf is het alleen even kijken naar en nadenken over licht, de goeie lens, eventueel zonnekap, eventueel filter bij veel licht en/of reflecties, checken of een dubbele mechanische sluiter nodig kan zijn. Bij flitsen moet ik dan nog even kijken waar ik de ISO vastzet, en een eerste gok doen voor de flitsbelichtingscompensatie. In actie is het dan eigenlijk alleen maar gedrag voorspellen en daarop anticiperen, goeie brandpuntsafstand (nou ja, alleen bij een zoom dan, en ik gebruik vaker primes), goeie afstand, goeie hoek, heel soms sluitertijd voor de mate van beweging als een minimum sluitertijd te star is, diafragma kiezen voor de scherptediepte, eventueel een tikkie (flits-)belichtingscompensatie, en op het goede moment afdrukken. Zalig. Relaxed. Misschien wel gewoon lui eigenlijk. 🙂 Echt iets voor een amateur: dat het niet als werken voelt. Andere fotografie dan bovenstaande doe ik ook wel eens, maar dat is eigenlijk bijzaak. Ik heb er ook niet zoveel tijd voor eigenlijk. Ook daarbij is het weliswaar leuker als je goede spullen hebt, maar alleen daarvoor hoef ik geen full frame camera, en eigenlijk ook niet per sé een camera met een heel goed AF-systeem. Ik heb afgelopen schaatsperiodetje dit op aps-c gemaakt en de R thuis gelaten. Voor mijn doen behoorlijk minimalistisch: Alles met 1 cameraatje met 1 lensje samen nog geen 650 gram. (behalve de laatste, die is van een weekje later met de 50-100mm f/1.8). Hier ook maar op zo'n slechts 3 van de 32Mp, maar dan heb je een idee:

Hahahha, dat natuurlijk ook! Alles wordt hier gevolgd, en als het niet bevalt mag ik 's avonds m'n eten op de gang op eten, en uiteraard geen toetje...... 🙂 Maar probleem met lenzen is wel dat de bedragen steeds groter worden, en de verbeteringen steeds kleiner, en dat niet alleen, vanaf een bepaald punt is een upgrade ook geen upgrade meer in alle opzichten. Je komt terecht in situaties dat soms die nieuwe peperdure lens beter is, maar in andere gevallen weer de lenzen die je al had. Dat vind ik niet echt een motiverend gegeven om zulke bedragen te spenderen. Dus nee, heel stiekem was dit gewoon mijn eigen mening. 😉 De AF van de R5, IBIS, veel betere automatische witbalans en kleuren, nog een dikke stop betere ISO prestaties, dat is allememaal wel motiverend. Die AF alleen al. Het neemt allemaal geen enkele extra ruimte in in je tas en het voegt toe bij elke lens.

Daar begon de verkoper ook al over. Of ik echt niet nog iets nodig had. Nee, echt niet. Nou ja, ik heb nog wel wat wensen, een RF 50mm f/1.2 of een RF 70-200mm f/2.8 bijvoorbeeld, maar voor respectievelijk 2300 en 2900 euro denk ik dat ik het maar even hou bij de spulletjes die ik al heb. Als je het over beperkingen hebt, ik heb nog wel heel veel zwaarbeperkte lenzen omdat er nog geen camera aan zit...... Dat gaan we ook mooi zo laten, want als er aan elke lens een R5 moet dan wordt het echt een faillisement vrees ik. Zo bezien leer ik met best veel beperkingen te leven. 🙂