Nee, niet wat dit onderwerp betreft. Maar wat betreft talloze andere, zoals intelligentie bv, wel. Er is heel lang een oeverloze discussie geweest over de vraag of dit soort eigenschappen/persoonskenmerken erfelijk dan wel door de omgeving bepaald zijn (de nature-nurture discussie). Nu ook nog wel, al zal praktisch niemand tegenwoordig denk ik nog beweren dat het of het een of het ander is. Mijn opvatting/standpunt hierover is, gedeeld door vele vakgenoten, dat beide een rol spelen. Meestal is het zo dat er genetisch een bepaalde dispositie wordt bepaald. Of en zo ja in welke mate, deze dan tot uitdrukking komt in het gedrag van een individu, is afhankelijk van omgevingsfactoren. In sommige gevallen, zoals intelligentie, kun je wel aan de hand van tweelingen-onderzoek (een- versus twee-eiig, al dan niet gezamenlijk opgegroeid), vaststellen hoeveel van de variantie in intelligentie verklaard kan worden door de genetische factor. Over dit soort zaken ontstaat vaak veel verwarring en heisa, omdat men niet goed begrijpt wat er wordt gezegd. Zo werd ooit de carriere van de criminoloog Buikhuizen vernietigd. Wat hij beweerde is tegenwoordig bon ton (genetische factoren bepalen crimineel gedrag), maar er ontstond destijds een enorme ophef over, omdat men dit ten onrechte opvatte als: criminelen kunnen er niets aan doen, het zijn hun genen. Terwijl ook hier geldt dat de omgevingsfactoren bepalen in hoeverre een genetisch vastgelegde dispositie tot uitdrukking komt