Waarover ik me bij nieuwere (en zeker duurdere) auto's nog weleens verbaas, is de methode die gebruikt om onderdelen te voeden en aan te sturen. Het lijkt wel een oude pentium van binnen. Draden worden via de meest gekke bochten langs loeihete componenten gelegd, door krappe kiertjes, etc. Zou dat niet veel meer in modules kunnen, kleine stekkers en draden (voor de lage spanning), betere koppelingen vanuit de BCM naar zekeringen e.d. (veel dingen zitten achter de BCM, i.p.v. via een eigen zekering). Anderzijds doen we er zelf ook aan mee, alles zo goedkoop mogelijk, zo min mogelijk wegen, zo veel mogelijk ruimte binnenin, enz. Maar bij dure wagens is dat toch andere koek, of niet?