Leuke vraag! In de onderlinge verhouding tussen die twee bloedgroepen is de afgelopen jaren veel veranderd. Vroeger had je de deurwaarder, die strikt opkwam voor de schuldeiser (typje Dreverhaven, zeg maar), en de schuldhulpverlener (vaak geitenwollensokkentype) die strikt opkwam voor de belangen van de schuldenaar. Die twee takken van sport stonden direct tegenover elkaar. De afgelopen jaren is daar veel in veranderd. De schuldhulpverlener is over het algemeen veel professioneler geworden en heeft een bredere kijk op de wereld van schulden gekregen. Daar is het besef geland dat het niet betalen van schulden weer leidt tot nieuwe schulden, dankzij het feit dat niet-betaalde rekeningen ieder jaar een hausse van ontslagen en faillissementen veroorzaken. De deurwaarder is nog méér veranderd. Die is veel meer zelf in een adviserende, coachende en begeleidende rol gekomen. Niet persé uit empathie; maar ook noodgedwongen: als je een kale kip niet meer kunt plukken, moet je zien dat ze eieren gaat leggen. Aan de deur zijn onze gesprekken meer zoekend naar een oplossing, en niet alleen keihard afdwingend. Dat volgt indien nodig in een latere fase alsnog wel. Een mooi voorbeeld: GGN (mijn werkgever) heeft zijn naam een paar jaar geleden aangepast. Dat was "GGN Gerechtsdeurwaarders en Incasso", en is nu "GGN Mastering Credit". Daarmee is de omslag gemaakt van sec een incasso-organisatie naar een organisatie die de hele order to cash-keten faciliteert. We hebben nieuwe afdelingen als Facturatie en Debiteurenbeheer en Bewindvoering gestart. Bij F&D stappen we als het ware bij de klant binnen en nemen vanaf de factuur het hele traject al over. Als dat goed op orde is, is het aantal wanbetalingen ook minder en is dus het aantal instromende schuldenaren ook lager. Bij Bewindvoering brengen we mensen onder die zelfstandig niet in staat zijn om hun vermogen te beheren. Dat hoeft niet alleen om schuldensituaties te gaan, maar ook om verstandelijke en emotionele beperkingen. Ook als deurwaarder ben ik hier bewust mee bezig. Wij hebben samen met Annemarie van Gaal een kasboek ontwikkelt. Gewoon eem ouderwets, fysiek kasboek. Ik heb er dozen vol van liggen, en steeds als ik aan de deur het gevoel heb dat iemand moeite wil doen om inzicht te krijgen in zijn of haar situatie, laat ik zo'n kasboek achter. Daar staan ook allerlei tips & trucs in, en door je uitgaven bij te houden en te categoriseren creeer je inzicht. Als ik er een volgende keer kom, krijg ik regelmatig terug dat dat hen enorm heeft geholpen. En kijk, dáár doe ik het dan weer voor 't Klinkt misschien wat raar dat we als gerechtsdeurwaarders investeren in het voorkomen van schulden. Maar in deze veranderde maatschappij is het accent in onze dienstverlening gewoon verschoven, inderdaad deels richting het sociale vlak. Daarmee is onze marktpropositie ook sterker als we het hele palet aan kunnen bieden aan de klant. Die wil geen tijd en geld hoeven investeren in incasso, die wil gewoon ontzorgt worden. Als je de uitzendingen van RTL volgt, zul je dit patroon ook terugzien. Eerst helpen en adviseren we, maar daarna gaat, als het moet, het mes op de keel. En die uitdaging maakt het vak ook zo mooi; er zit heel veel menselijke en sociale aspecten in, maar tegelijk ook enorm juridisch inhoudelijke en pittige aspecten. That's the job I love Sorry voor het hele epistel, maar als ik over mijn vak ga schrijven spat het enthousiasme er altijd af!