Skoody Boo

brandstoffilter dan ook maar, het enige wat je kan gebeuren is dat je meet de stookhaak af en toe een kiezel uit het vuurrooster moet peuteren

Als je kijkt waar puur commerciele journalistiek toe leidt, en leest dat de geestverwantschap zich slechts beperkt tot hoe dat beter zou moeten is het misschien beter verteerbaar? Ik zou zelf niet zo snel weten welk woord je dan zou moeten gebruiken. Ik vind het zelf niet zo sterk dat een politica als Femke Halsema ook prominent is opgenomen in het schrijversbestand. Dat straalt te weinig journalistieke onafhankelijkheid uit m.i.

je moet ook niet te veel tv kijken

de mijne is geleverd met 185/60/R15, volgens mij moet de totale code zijn: 185/60 R15 81H Hoe ik het begrepen heb: 185 = diameter 60= dikte in procent t.o.v. diameter r = radiaalbanden moet gewoon r zijn 15=breedte bij winterbanden is smaller soms , 14 kan ook dan 81 = gewichtsindex, wat staat voor max. 462 kg per band. Hoger dan 81 mag wel, lager dan 81 mag niet. H is snelheidsindex, wat staat voor de maximum snelheid die de banden aankunnen, hier 190 km/uur. een winterband mag er onder zitten, mits je een sticker op het dashboard plakt. Hoger dan H is zinloos, want zo hard kan een Fabia ook weer niet. Zomerbanden moeten wel minimaal H hebben.

Ik geloof het meteen Hobbel. Ik zou naast winterbanden en 4x4 een lier overwegen.

Dat is goed, maar ik merk wel op dat het oorspronkelijke punt van je betoog is afgezwakt. Eerst had je het er over dat de motor niet de volle 100% van zijn gebruikelijke vermogen zou kunnen leveren bij een lagere omgevingsdruk. Nu gaat het opeens over het vergroten van het vermogen en brandstofbesparing. Als een getunede motor vanwege een veranderde instelling in de ECU 15 Nm meer aan koppel kan leveren, dan ook vanwege een ECU-instelling bij een lagere omgevingsdruk de motor 100% van zijn gebruikelijke vermogen leveren, omdat bij tuning is aangetoond dat bij het fysieke deel van de motor geen bottlenecks in het geding zijn, de bottleneck is immers softwarematig. Dus efficient omspringend met mijn schaarse begrip van zaken is het met een wat meer holistische benadering toch wel duidelijk dat je er naast zit.

vaaaaag zeg....

Is mij niet opgevallen, behalve als ik iets kopieer van een site.

Bij een stoomloc kan je - als de exhaust niet voldoende trek op het vuur oplevert - gewoon de aanjager er bij aan zetten. Het energieverlies is dan veel eenvoudiger te begrijpen. Een tsi is - in mijn perceptie - een soort compoundmachine waarbij het tweede expansiedeel van de machine dat werkt op de lage druk een "turbine-aanjager" is. Veel te ingewikkeld natuurlijk. Ze hebben alles door elkaar gegooid bij die verbrandingsmotoren. Een luchtpomp hoort thuis bij de reminstallatie, en een turbine bij de dynamo. Hoe dan ook, ik wens je in ieder geval fijne bergritten, en misschien is de beste manier van on-topic gaan wel "de te némen route" (Joup van 't Hek, De appels van Cézanne) te bespreken in het vakantietopic, in ieder geval kan je m.i. niet meer voorpret ophangen aan één schamel luchtfilter dan we nu hebben gedaan.

Welkom! Plaatje van de Yeti mag best, en van de Chevrolet nog meer

https://decorrespondent.nl/ Van nieuws naar nieuw Nieuws wordt veelal gedomineerd door soundbytes, stereotypes en clichés. De Correspondent wil iets doen aan deze simplificatie en beeldvorming. Ze wil van ´nieuws´ naar ´nieuw´ door: 1) relevantie zwaarder te laten wegen dan actualiteit, 2) meer tijd en ruimte te geven aan onderzoek en alternatieve vormen van journalistiek, 3) openlijk verantwoording af te leggen over de eigen journalistieke keuzes en dilemma's, 4) meer aandacht te besteden aan factchecking, en 5) de invloed van andere media op ons wereldbeeld structureler te betrekken in de verslaggeving. Geen politieke ideologie, wel journalistieke idealen Nieuws wordt veelal gedomineerd door soundbytes, stereotypes en clichés. De Correspondent wil iets doen aan deze simplificatie en beeldvorming. Ze wil van ´nieuws´ naar ´nieuw´ door: 1) relevantie zwaarder te laten wegen dan actualiteit, 2) meer tijd en ruimte te geven aan onderzoek en alternatieve vormen van journalistiek, 3) openlijk verantwoording af te leggen over de eigen journalistieke keuzes en dilemma's, 4) meer aandacht te besteden aan factchecking, en 5) de invloed van andere media op ons wereldbeeld structureler te betrekken in de verslaggeving. De Correspondent vraagt van haar journalisten betrokken te zijn. Niet door een bepaalde politieke ideologie aan te hangen, of de wereld vanuit een bepaalde ´waarheid´ te beschrijven, maar door vanuit persoonlijke fascinatie of verontwaardiging van de wereld verslag te doen. De Correspondent is onpartijdig, maar ook subjectief: de journalist moet uitzoeken welke kant van een verhaal het geloofwaardigst is en waarom. Bovendien is de krant niet alleen podium, maar ook actor in de samenleving. Zo zal een deel van de winst in samenspraak met de lezers kunnen worden gestoken in een journalistiek project, of worden geschonken aan een goed doel of beginnende onderneming. Thema's en dwarsverbanden De Correspondent trekt geen grenzen: niet in de organisatie en niet in de wereld. Redacteuren schrijven over de euro, over technologie, over leren en studeren, over politie en justitie, over klimaatverandering en alternatieve energiebronnen - kortom: over alles wat er toe doet. Hun artikelen worden niet onderverdeeld in achterhaalde rubrieken als 'binnenland', 'buitenland' of 'Den Haag': de leidraad is relevantie, niet geografie. Dat betekent concreet: De Correspondent laat de beste auteurs vrij om over onderwerpen en thema´s te schrijven, zonder ze in redacties te stationeren en zonder hun verhalen in hokjes te stoppen. Correspondenten worden niet afgevaardigd naar een specifiek land, maar krijgen een standplaats gebaseerd op thema´s. Bijvoorbeeld: Correspondent Globalisering in een opkomende economie, of Correspondent Nieuwe Technologie in Sillicon Valley. Journalistiek boven rendement De Correspondent trekt geen grenzen: niet in de organisatie en niet in de wereld. Redacteuren schrijven over de euro, over technologie, over leren en studeren, over politie en justitie, over klimaatverandering en alternatieve energiebronnen - kortom: over alles wat er toe doet. Hun artikelen worden niet onderverdeeld in achterhaalde rubrieken als 'binnenland', 'buitenland' of 'Den Haag': de leidraad is relevantie, niet geografie. Dat betekent concreet: De Correspondent laat de beste auteurs vrij om over onderwerpen en thema´s te schrijven, zonder ze in redacties te stationeren en zonder hun verhalen in hokjes te stoppen. Correspondenten worden niet afgevaardigd naar een specifiek land, maar krijgen een standplaats gebaseerd op thema´s. Bijvoorbeeld: Correspondent Globalisering in een opkomende economie, of Correspondent Nieuwe Technologie in Sillicon Valley. De Correspondent is een commerciële onderneming met winstoogmerk, maar zonder te streven naar winstmaximalisatie voor aandeelhouders. Vast staat dat in ieder geval 20 procent van het rendement wordt geïnvesteerd in de journalistieke ontwikkeling van het platform. Zo wordt gewaarborgd dat De Correspondent kan investeren in vernieuwing en kwaliteit, zonder afhankelijk te worden van subsidies of eigenaren met winstoogmerk op de korte termijn. Het rendement wordt in dienst gesteld van de journalistiek in plaats van andersom. Van lezers naar participanten De Correspondent wil een duurzame relatie met haar leden aangaan. Nieuwe leden paaien met voordeeltjes die aan de bestaande leden voorbijgaan, doet De Correspondent niet. Leden die zich nu aanmelden, verwerven bovendien een symbolisch aandeelhouderschap. Om de redactionele onafhankelijkheid te waarborgen hebben leden geen zeggenschap over de journalistieke inhoud, keuzes en koers van De Correspondent, maar wel medezeggenschap over een deel van het rendement. Ze worden eens, of meerdere malen per jaar gevraagd daarvoor een investering te kiezen, bijvoorbeeld een journalistiek project of het aanstellen van een nieuwe correspondent. Zo verzekert De Correspondent zich van trouwe lezers, en weten de lezers zich verzekerd van een medium dat trouw is aan hen. Geen adverteerders,maar partners De Correspondent wil een duus die aan de bestaande leden voorbijgaan, doet De Correspondent niet. Led verwerven bovendien een symbolisch aandeelhouderschap. Om de redactionele onafhankelijkheid te waarborgen hebben leden geen zeggenschap over de journalistieke inhoud, keuzes en koers van De Correspondent, maar wel medezeggenschap over een deel van het rendement. Ze worden eens, of meerdern per jaar gevraagd daarvoor een investering te kiezen, bijvoorbeeld een journalistiek project of het aanstellen van een nieuwe correspondent. Zo verzekert De Correspondent zich van trouwe lezers, en weten de lezers zich veekerd van een medium dat trouw is aan hen.De Correspondent zal een advertentievrij medium zijn. Onze leden geven ons bestaansrecht. Het argument dat ´door deze advertentie weer een nieuwe redacteur kan worden betaald´, zoals de vercommercialisering van de traditionele media vaak wordt gerechtvaardigd, is misleidend: de extra inkomsten verdwijnen vaak rechtstreeks in de portemonnee van eigenaren, niet in de versterking van de redactie. In plaats van adverteerders wil De Correspondent op een voor lezers transparante wijze niet-belanghebbende partners kiezen, wiens investeringen direct bijdragen aan de journalistieke doelen. Zo wordt de redactionele onafhankelijkheid gewaarborgd en krijgt de lezer meer waar voor zijn geld: geen advertenties, dus meer inhoud. Geen doelgroepen, maar geestverwanten De Correspondent wordt niet gemaakt om een bepaalde groep mensen te bereiken die toevallig tot dezelfde demografische categorie behoren (´jong´, ´hoogopgeleid´, ´decisionmaker´). Anders gezegd: De Correspondent denkt niet in doelgroepen. In plaats daarvan spreekt De Correspondent liever van geestverwanten. Iedereen die zich verwant voelt met de journalistieke principes, de auteurs en de kijk op de wereld van het platform, is welkom. De Correspondent benadert haar publiek zoals het anno 2013 hoort: niet als een amorfe groep eenstemmigen, maar als nieuwsgierige individuen die niet tot ´doelgroep´ te reduceren zijn. In idealen ambitieus, in wijsheid bescheiden De Correspondent is voor een deel voortgekomen uit frustraties over de commercieel gedreven, hype-gevoelige en oppervlakkige verslaggeving die onze informatievoorziening nu domineert. Maar De Correspondent is niet geboren uit rancune. De bedoeling is niet om ´oude media´ een lesje te leren. Waar samenwerken met kranten, tijdschriften of omroepen waardevol is voor onze missie, zullen we dat zeker niet nalaten. De Correspondent wil een alternatief medium zijn, geen vervangend medium. Onze kijk op de wereld en de journalistiek is niet ´de enige juiste´. In onze idealen zijn we ambitieus, in onze wijsheid bescheiden. Volledig digitaal De Correspondent wordt een digitaal medium dat beschikbaar zal zijn op iedere digitale drager (desktop, laptop, tablet, smartphone). Op termijn zal De Correspondent ook apps gaan aanbieden die op maat zijn gemaakt voor verschillende besturingssystemen (Google Android, Apple iOS, etcetera). Het gratis delen van artikelen is mogelijk, tot een nog vast te stellen maximum. De precieze vorm en techniek van het platform zijn nog in de experimentele fase: samen met het digitaal ontwerpbureau Momkai gaan we op zoek naar nieuwe vormen en technieken om de journalistieke inhoud optimaal te dienen. De Correspondent zal een advertentievrij medium zijn. Onze leden geven ons bestaansrecht. Het argument dat ´door deze advertentie weer een nieuwe redacteur kan worden betaald´, zoals de vercommercialisering van de traditionele media vaak wordt gerechtvaardigd, is misleidend: de extra inkomsten verdwijnen vaak rechtstreeks in de portemonnee van eigenaren, niet in de versterking van de redactie. In plaats van adverteerders wil De Correspondent op een voor lezers transparante wijze niet-belanghebbende partners kiezen, wiens investeringen direct bijdragen aan de journalistieke doelen. Zo wordt de redactionele onafhankelijkheid gewaarborgd en krijgt de lezer meer waar voor zijn geld: geen advertenties, dus meer inhoud.

BC: volgens mij kan je het verhaal van Hobbel als volgt samenvatten: Doordat er gecompenseerd moet worden voor de lagere omgevingsdruk en dus de turbo harder moet draaien moet voorzien worden in een grotere energiebehoefte van de turbo, en is dat de reden dat ook een turbomotor bij een lagere omgevingsdruk een stuk van z'n vermogen inlevert. Daarbij wordt er een beroep gedaan door het compenseren op een overcapaciteit van de turbo, en is het maar de vraag in welke mate die aanwezig is. Hoe schoner het luchtfilter hoe minder weerstand de turbo heeft, hoe langer het duurt voordat de capaciteit overvraagt wordt. We hopen dan ook maar dat hier geen Zwitserse Alpen betreft die Hobbel met zijn Yeti te lijf zal gaan, daar een te schoon luchtfilter nog wel eens in botsing kan komen met een zekere gouvermentele starheid

dat staat gelijk aan het "minder toestaan door de motor" waar Hobbel het over heeft

Maar de wastegate werkt toch niet door aangezogen lucht te verspillen maar door uitlaatgasstroom om te leiden? Anders zou de turbo altijd op volle toeren moeten draaien. De wastegate zit aan de "aandrijfkant" van de turbo, en zorgt er voor dat er een deel van de uitlaatgassenstroom niet langs en niet door het turbinedeel van de turbo gaan waardoor het compressordeel minder druk opbouwt.

Als dit is wat Hobbel bedoelt, dan begrijp ik door deze uitleg dat er de omgevingsdruksensor niet zozeer is om die druk zelf te weten te komen, maar op basis daarvan het zuurstofgehalte te bepalen. Dan moeten er toch meer "luchtmolekuultjes" door het filter om evenveel zuurstof binnen te halen en hoog in de Alpen dezelfde prestaties te halen als anders. Of dit klopt weet ik niet BC, maar je hebt de verschillende inbrengen hier wel erg mooi aan elkaar gevlochten

Bij een lagere luchtdruk worden er door de turbo evenveel "luchtmolekulen" door het luchtfilter getrokken als bij een hogere, waardoor ik veronderstel dat een vervuild luchtfilter in beide situaties precies even beroerd is. Lager zuurstofgehalte lijkt me wel van invloed, maar de vraag is dan of de ECU daar ook op een of andere manier op inspeelt.

Gewoon een of andere "pretpark Hellendoorn (o.i.d.)"-sticker van de achterkant peuteren. Die worden toch altijd ongevraagd op je bolide geplakt.

Dan ga je van 86 naar zo'n 140 pk, dus dat is de moeite.

Welkom! Was een scherpe aanbieding volgens mij, die Arctic!

Waarom zou er minder verbrandingslucht beschikbaar zijn op grote hoogte? Een groot voordeel van een turbomotor is toch dat dit niet zo is? Hij moet misschien iets sneller draaien om evenveel lucht te pompen, maar het potentiele drukverschil tussen omgeving en uitlaatgassen is op dat moment ook groter.

ik zit aan m'n like-quotum vandaag, maar anders....

Hm, nee, ik kom hier op terug. Ik, forumdraaikont Skoody Boo, beken: ik schuif op naar een standpuntje verderop. Ik herinnerde mij namelijk vandaag een andere casus, ook in Pauw en Witteman. http://pauwenwitteman.vara.nl/Fragment-detail.1548.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=24914&tx_ttnews%5BbackPid%5D=116&cHash=d1ba2f60c7c33cf7ca7a8d0fdee692c5 De kans dat een pleegkind zelf ook een homoseksuele gaardheid heeft en in dat geval bescherming nodig heeft tegen ideeën van maakt niet uit pleegouders of biologische ouders moet meegewogen worden, en moet dan toch zwaarder wegen dan religieuze vrijheden. En zo is dat.

Er is wetgeving, maar die is niet onontduikbaar (welicht de reden dat er adviesprijs staat). Sterker nog, ik denk dat dealers graag hun dealerschap behouden, en ik denk ook dat het voor het behouden van dat dealerschap niet meehelpt als 1 dealer op eigen houtje een prijzenoorlog begint.

Ik vind je voorbeeld niet sterk, omdat het van een andere cylinderinhoud uitgaat. Dat dit tot meer uitstoot leidt is nogal wiedes, maar de cylinderinhoud verander je bij tuning (meestal) niet. Sterker is dan om een zelfde blok te nemen met twee vermogensuitvoeringen, en dan aan te tonen dat meer vermogen een grotere CO2-uitstoot geeft. Het de (potentieel minimale) uitstoot die belast wordt, niet het (potentiële) vermogen.

Eens, maar hier gaat het nou juist om twee elkaar kruisende privé-aangelegenheden waarin een hoop ik religieus-neutrale overheid en niet een anti-religieuze overheid acteert. @Marco: Wij zijn het eens.