Jouw conclusie is hier wel wat te kort door de bocht, Erik. Als bestuurder ben je verplicht om je snelheid aan te passen aan de omstandigheden. Maar je hebt het dan wel over de bekende en/of te redelijkerwijs te verwachten omstandigheden. Dus: niet te kort op je voorganger, niet te hard langs een blinde bocht, niet te hard rijden met mist, noem maar op. Maar de casus hier gaat juist over onvoorzien omstandigheden. Daar zegt de wet niets over, ook niet in het door jou aangehaalde artikel. Dat wordt door jurisprudentie bepaald. Op het moment dat een buschauffeur niet tijdig kan remmen door een gebeurtenis die evident niet te voorzien was, ben je daarvoor niet aansprakelijk. De aanname van Skoody hierboven in post 17 is dus correct. Concreet: als die buschauffeur kon zien en/of verwachten dat er iemand tussen zou voegen en dat er acuut geremd moest worden, valt dat hem aan te rekenen. Maar als iemand zijn auto er zonder richting aan te geven tussen smijt op het moment dat er al geremd wordt, dan gaat hij vrijuit. Of en in hoeverre er sprake is van schuld, hangt helemaal af van de feitelijke omstandigheden van het geval. Zeggen dat je altijd schuldig bent als je ergens achterop klapt, is echt te kort door de bocht.