MarcoO2

@Ed: ik zie ook de positieve kant van die dingen wel hoor, zeker voor de oorspronkelijke doelgroep. Maar... ondanks dat er ABS op en gordels in zitten, zou ik er niet graag een crash met meemaken. Enne, voor wat die irritatie in combinatie met haast betreft: die irritatie is er vooral omdat ik zakelijk heel veel op de weg zit, juist in het leefgebied van die dingen Als ik privé onderweg ben, boeit het me veel minder.

Da's nou precies waarom ik ze zo irritant vind: het roept dit soort gedrag op Maar serieus, als ik er (net als Danny) één per jaar tegen zou komen, zou ik daar prima mee kunnen leven. Maar het stikt van die dingen tegenwoordig. Ga eens bij een beetje middelbare school kijken, je weet niet wat je ziet... de huidige berijders zijn absoluut niet meer de oorspronkelijke doelgroep. En zelfs die oorspronkelijke doelgroep (minder validen en ouderen) vormen regelmatig een gevaar op de weg. De snelheid ligt dan weliswaar lager dan in een vergelijkbare normale auto, maar verkeersinzicht en dergelijke is ook (of juist) in die dingen erg belangrijk. Als ik zie hoe vaak er ongelukken met die gebakjes gebeuren (en wat er dan van over blijft) wordt ik echt niet blij. Als je te oud en te stijf bent om in je Toyota Yaris over je schouder te kijken, lukt je dat in je brommobiel evenmin. Alleen had die Yaris tenminste nog een fatsoenlijke kreukelzone en allerlei overige beschermingsmechanismen... Tot slot: het is uit esthetisch oogpunt wel fijn dat die dingen bij op een normale auto lijken, maar vanuit verkeersveiligheidsoogpunt zie ik liever een direct als zodanig verkenbaar gedrocht - dan verkijk je je in lastiger situaties tenminste niet op de hoedanigheid en het gedrag van een dergelijk apparaat.

Dat is nou juist wat ik zo irritant vind... 45 km/u op een 60- of 80-weg...

Ik zie die dingen liever gaan dan komen... zijn een drama in t verkeer! (maar misschien ga ik daar over enkele tientallen jaren anders over denken)

welkom hier en veel plezier!

pfff bak geld voor een brommobiel... kun je een heel leuk autootje voor kopen!

Je moet gewoon alles wat er te vieren valt, vieren! Geniet van het leven! Dus, cordoba, van harte!

Welkom hier en veel plezier!

welkom hier en veel plezier!

't Blijft altijd lastig, kapitaal/ vermogen hebben :D

Dat schrikken hoeft ook niet eens over zaken voor jezelf te gaan hoor. Zo schrok ik ook toen ik aan het eind van het jaar optelde wat we betaald hadden voor kadootjes, aardigheidjes en weggevertjes. Da's prima natuurlijk, maar het is soms goed om je te realiseren waar je je geld allemaal aan uit geeft. Niet persé uit bezuinigingsoogpunt, maar gewoon om inzicht te hebben.

Mwah, ik vind de prijzen van de HA (tegenwoordig!) nog wel meevallen, zeker als je de aanbiedingen voor je favoriete producten in de gaten houdt. Ik heb geen tijd en geen zin om vier supermarkten af te lopen om overal het goedkoopste te halen. De AH zit 100 meter bij mijn huis vandaan, dus dan is de keus écht niet moeilijk. Maar, ik denk dat jij je, als je een jaar lang de Deen-bonnetjes optelt, je ook kapot schrikt... En nee, die slagger is om een beetje beter aan te sluiten bij de bakker. Zolang ik ze niet ga mixen tot bagger is er niks aan de hand toch?

pffff ja, die doorslaande controlfreaks zijn ook weer niet te harden... Succes, 't is best handig om het eens bij te houden waar je geld heengaat. Heb het zelf ook eens een jaar gedaan, gewoon om eens te weten wat ik bijvoorbeeld in die periode naar de AH, de slagger, de bakker, de Gall & Gall enzo wegbreng. bij sommige dingen schrik je echt

Dan moet ik even zoeken, Ed. Heb ik ooit wel gehad, als drukproef volgens mij. Had je interesse? In principe verstrekken wij de kasboeken alleen in papieren versie aan schuldenaren, juist omdat het fysiek ermee bezig zijn helpt om gevoel en inzicht te krijgen. Edit: gevonden! GGN Kasboek_LR1.pdf

Leuke vraag! In de onderlinge verhouding tussen die twee bloedgroepen is de afgelopen jaren veel veranderd. Vroeger had je de deurwaarder, die strikt opkwam voor de schuldeiser (typje Dreverhaven, zeg maar), en de schuldhulpverlener (vaak geitenwollensokkentype) die strikt opkwam voor de belangen van de schuldenaar. Die twee takken van sport stonden direct tegenover elkaar. De afgelopen jaren is daar veel in veranderd. De schuldhulpverlener is over het algemeen veel professioneler geworden en heeft een bredere kijk op de wereld van schulden gekregen. Daar is het besef geland dat het niet betalen van schulden weer leidt tot nieuwe schulden, dankzij het feit dat niet-betaalde rekeningen ieder jaar een hausse van ontslagen en faillissementen veroorzaken. De deurwaarder is nog méér veranderd. Die is veel meer zelf in een adviserende, coachende en begeleidende rol gekomen. Niet persé uit empathie; maar ook noodgedwongen: als je een kale kip niet meer kunt plukken, moet je zien dat ze eieren gaat leggen. Aan de deur zijn onze gesprekken meer zoekend naar een oplossing, en niet alleen keihard afdwingend. Dat volgt indien nodig in een latere fase alsnog wel. Een mooi voorbeeld: GGN (mijn werkgever) heeft zijn naam een paar jaar geleden aangepast. Dat was "GGN Gerechtsdeurwaarders en Incasso", en is nu "GGN Mastering Credit". Daarmee is de omslag gemaakt van sec een incasso-organisatie naar een organisatie die de hele order to cash-keten faciliteert. We hebben nieuwe afdelingen als Facturatie en Debiteurenbeheer en Bewindvoering gestart. Bij F&D stappen we als het ware bij de klant binnen en nemen vanaf de factuur het hele traject al over. Als dat goed op orde is, is het aantal wanbetalingen ook minder en is dus het aantal instromende schuldenaren ook lager. Bij Bewindvoering brengen we mensen onder die zelfstandig niet in staat zijn om hun vermogen te beheren. Dat hoeft niet alleen om schuldensituaties te gaan, maar ook om verstandelijke en emotionele beperkingen. Ook als deurwaarder ben ik hier bewust mee bezig. Wij hebben samen met Annemarie van Gaal een kasboek ontwikkelt. Gewoon eem ouderwets, fysiek kasboek. Ik heb er dozen vol van liggen, en steeds als ik aan de deur het gevoel heb dat iemand moeite wil doen om inzicht te krijgen in zijn of haar situatie, laat ik zo'n kasboek achter. Daar staan ook allerlei tips & trucs in, en door je uitgaven bij te houden en te categoriseren creeer je inzicht. Als ik er een volgende keer kom, krijg ik regelmatig terug dat dat hen enorm heeft geholpen. En kijk, dáár doe ik het dan weer voor 't Klinkt misschien wat raar dat we als gerechtsdeurwaarders investeren in het voorkomen van schulden. Maar in deze veranderde maatschappij is het accent in onze dienstverlening gewoon verschoven, inderdaad deels richting het sociale vlak. Daarmee is onze marktpropositie ook sterker als we het hele palet aan kunnen bieden aan de klant. Die wil geen tijd en geld hoeven investeren in incasso, die wil gewoon ontzorgt worden. Als je de uitzendingen van RTL volgt, zul je dit patroon ook terugzien. Eerst helpen en adviseren we, maar daarna gaat, als het moet, het mes op de keel. En die uitdaging maakt het vak ook zo mooi; er zit heel veel menselijke en sociale aspecten in, maar tegelijk ook enorm juridisch inhoudelijke en pittige aspecten. That's the job I love Sorry voor het hele epistel, maar als ik over mijn vak ga schrijven spat het enthousiasme er altijd af!

Mooi, Menno, dat zwart!

Maar je komt wel in de buurt!

Nee, niets met de camera. Hooguit komt het om de hoek kijken op het moment van aanschaf.

Ja, want met die camera kan je niet bellen Maar serieus: met dit soort specs ga je heel wat compacts (en zeker niet alleen instappers) behoorlijk voorbij. En als je de prijs van een telefoontoestel en een camera bij elkaar optelt, valt het ineens weer mee...

Nou, de tijd gaat door... check!! Ik citeer: Een enorme sensor, een geweldige resolutie, een mechanische sluiter en f/2.8 (lichtsterk!)... in een telefoon! Of spreken we inmiddels over een camera met belfunctie...?

Nee, ook niet. Check mijn hints.

Neen, niets van dat alles. Een hint: het is ongeveer creditcardformaat.

Nee, dat niet. Het heeft niet mat wat voor apparatuur dan ook te maken

Nee, en nee. Het antwoord is echt onder handbereik...

Het "niet moeilijke" zit m niet alleen in wat je ziet, Erik...