Ik zie dit verhaal nu pas, maar dit heeft wel erg veel weg van een Perpetuum Mobile. Een zonnecel die vooral licht doorlaat, terwijl een zonnecel juist is om licht om te zetten in electriciteit. Ik weet het: er staat in het niet zichtbare deel van het spectrum wordt het licht wel omgezet, maar het langgolvig spectrum (het infrarood) bevat niet zoveel energie, en met alleen het UV-licht (dat ook door de dampkring aardig gefilterd wordt) hou je een beperkte hoeveelheid energie over om om te zetten. Ik vrees dat de genoemde 1% efficiency ook geldt voor het gebruikte spectrum, dus als je het betrekt op het volledig spectrum, dat er dan alleen achter de komma nog iets over blijft. Eigenlijk vergelijkbaar met de bio-zonnecellen van een decennium terug: die kwamen ook met efficiencies van 40%, maar nadere bestudering van hun definitie bleek dit gebaseerd op één golflengte waar de cel goed presteerde, de echte efficiency was minder dan 0,5%. Overigens moet er ook op thuisniveau nog wel iets te knutselen zijn als energieopslag: doe het plan Lievense op huisformaat. Pak een grote regenton en plaats die op zolder, leg een leiding naar de begane grond en plaats daar ook een evengrote waterton. Vervolgens kun je overdag met de opbrengst van je zonnepanelen het water naar de ton op zolder pompen, en 's avonds kun je het water weer terug laten lopen via een klein waterrad, dat dan weer energie levert. Het laatste is dus eigenlijk een ouderwetse watermolen in mini-formaat die dan een dynamo aandrijft (en via converter weer 230V 50Hz levert). Het is natuurlijk even puzzelen, maar als je onderzoek aan een dergelijk systeem gaat doen, is er goede kans dat dit op een gegeven moment rendabel is.