De strijkstok kent ook meerdere kanten. Het is natuurlijk altijd zonde als die stok er is en er daarom niet maximaal middelen terecht komen bij het doel. Je kunt ook misschien beter kijken naar het doel, Draagt het doel wel bij aan een oplossing op is het sub-optimaal of belemmert het de oplossing van de oorzaak van het probleem? Vaak wordt er namelijk gekeken naar de gevolgen en probeert men die te beïnvloeden. Vergelijk het misschien met dweilen met de kraan open. Als je graag dweilt is het geen probleem, maar als je niet wilt dat je huis onderwater komt te staan kun je beter de kraan dicht doen. Veel doelen leggen de nadruk op de hulp en vergeten (onbewust?) de oorzaak omdat ze zichzelf op termijn overbodig zouden maken. In dat perspectief vallen erg veel goede doelen af bij gebrek aan een juiste "focus". Een collega heeft bijvoorbeeld een buurmeisje met een enge ziekte waar nog geen oplossing voor is (ook nog eens een kleine doelgroep). Het is erg nobel om geld in te zamelen voor haar en haar ouders, maar dat lost uiteindelijk niets op als er niet naar een remedie gezocht wordt. Als daar geen perspectief geboden wordt kun je beter je aandacht op wat anders richten dan half miljoen bij elkaar proberen te krijgen voor een vage maar halve (=geen) oplossing. Je moet je dan afvragen of je niet gewoon moet accepteren dat het "mis kan gaan" als iets extreem zelden is. Met die middelen had je in de derde wereld bij wijze van spreke enkele tienduizenden gevallen van blindheid door staar kunnen voorkomen. Het leven maar ook de dood is keuzes maken en prioriteren. Kanker is een veel voorkomende ziekte, maar kent veel facetten. Onderzoek is en blijft verstandig als je daarbij rekening houdt met de populatie en de waarschijnlijkheid van de soort. De "quick wins" pakken en van groot naar klein werken levert voor de meeste mensen en dus maatschappelijk gezien de maximale opbrengst. Als je een bestuurder hebt die "focus" aanbrengt en daarmee bijdraagt aan een echte oplossing van het probleem hoeft dat geen belemmering te zijn en mag dat geld kosten. Maar je moet je soms afvragen of de simpele vraag "waarom doen we dit en wat willen we bereiken" nu zoveel geld moet kosten... Ook de manier waarop kan dan soms niet door de beugel. Voor de mensen met kanker is overigens het psychologische effect van de steun door veel mensen die de berg omhoog gaan minimaal net zo belangrijk als de "vage euro's voor vaag onderzoek".