Van de camping bij Venetie even naar de supermarkt. Bij het starten voor de terugtocht (ritje van nog geen km), blijft het uitlaatgas controle lampje branden en het sleuteltje knippert. Henk rijdt als een Landrover in de lage gearing. Voorzichtig naar de camping gereden, waar blijkt dat de achteruit het niet meer doet en dat Henk een behoorlijk branderige lucht heeft verspreid. Ik vrees dus dat ik de motor volledig heb opgeblazen, niet wetende dat bij het blijven branden van het bewuste lampje, een nood-programma-programma in werking treedt, zoals ik later in het boekje lees. Dit dient om heel voorzichtig de dichtst bijzijnde dealer te bereiken. Ik dus de ANWB alarm-centrale bellen, die je het hemd van het lijf vragen, waarbij de relevantie met de problematiek in kwestie me niet altijd even duidelijk is. Later een sms-je dat er tussen 3 en 4 iemand komt. De vrolijke alleen Italiaans sprekende jongeman arriveert echter al om 13.00 met zijn oplegger. Pieta die Italiaans spreekt is Venetie in, maar er is gelukkig een Nederlandse mevrouw die kan tolken. Probleem dus uitgelegd en meneer zegt dat ik wel weer achter hem aan) kan rijden naar de dealer 10 km verderop. Omdat ik nog niet weet van het nood-rij-programma en denk dat het dus zo weer kan gaan optreden, dat rare rijden, denk ik an me hoela, zet hem maar op dat ding. Met een de volgende morgen zijn 80e jaar vierende, behulpzame mede campingbewoner, rijd ik in diens auto (Peugeot) achter de oplegger met henk er op, aan. De man is stokdoof en praat me de oren van de kop en ik sta doodsangsten uit tijdens deze dollemansrit; schakelen doet hij door telkens een klap tegen de pook te geven en het rijden verloopt erg hortend en stotend en ik verbaas me er dan ook zeer over dat dit blijkbaar tot nog toe altijd goed is afgelopen. Om 13.15 wordt Henk weer op de grond gezet en vertrekt de vriendelijke jongeman weer, ons achterlatend voor het hek van de Skoda dealer, die om 14.00 open gaat. Tijd in Henk al verder keuvelend gedood (Peugeot had geen airco, ook geen navigatie aan boord). Om 13.50 verschijnt er wat personeel, het hek gaat open en de baas wordt er bij geroepen, die gelukkig wat Engels verstaat. Leg hem de zaak uit, Henk's geheugen wordt uitgelezen met als resultaat: niets aan de hand. Volgens de baas een geval van dat de elektronica iets aangeeft (en in dit geval dus ook een nood-rij-programma inschakelt!!!!!!!) dat niet met de realiteit correspondeert. Hoefde niets te betalen of te laten zien, dus eind goed al goed. Mijn vertrouwen was echter wel even weg, vooral toen ik nog niet over dat programma had gelezen. Verder vind ik het slordig, of inefficient, dat de ANWB die wel van alles van je wil weten, blijkbaar alleen de sleepdienst inschakelt en niet de dealer meteen inlicht over het probleem.