Deze oude auto gaf het imago van Škoda een enorme boost

[Ons Skoda Nieuwsmeisje]

Met het avontuur wilde Škoda de betrouwbaarheid van zijn modellen bewijzen. De auto die deze taak toebedeeld kreeg, was de Škoda 633. Deze betaalbare middenklasser was ontworpen om op de slechtste Europese wegen te rijden. Maar zou hij met 33 pk ook de Saharawoestijn kunnen trotseren? Mocht de auto hierin slagen, dan zou dat een enorme boost geven aan het toch al goede merkimago van Škoda.

Muiterij

De held van dit verhaal is Jiří Hanuš, de toen 27-jarige zoon van een Škoda-directeur. Op een ijskoude 17 februari 1933 trok hij de stoute schoenen aan en vertrok hij in een Škoda 633 vanuit het dorp Radlík (een halfuur rijden onder Praag) naar de Zuid-Franse havenstad Marseille, een afstand van bijna 1500 kilometer. Voor een nieuwe Škoda Octavia is dat geen enkele moeite, maar bedenk dat de Škoda 633 uit begin jaren 30 van de vorige eeuw komt. En om aan te geven hoe lang dat geleden is: in die tijd brak muiterij uit op het Nederlandse oorlogsschip De Zeven Provinciën …

Goedkoopste uitrustingsniveau

De donkergroene Škoda 633 met zescilindermotor zette op 24 februari 1933 voet aan wal in Algerije. Het was trouwens geen speciaal geprepareerde auto, maar een gangbaar productiemodel met het goedkoopste uitrustingsniveau. Zelfs de banden waren standaard. De lokale bevolking schudde bedenkelijk het hoofd. Jiří twijfelde echter geen moment en begon vol goede moed aan de route van ruim 6500 kilometer van Algiers naar Dakar. Een officieel papiertje gaf hem de garantie dat naar hem gezocht zou worden als hij vermist werd. Maar niet eerder dan vijf dagen na de geplande finish …

So far, so good

Over een afstand van 442 kilometer reed de Škoda 633 over asfalt. So far, so good. Na het asfalt volgde stof, stof en nog eens stof. Door de telegraafpalen langs de route te volgen, navigeerde Jiří over 211 kilometer naar de oasestad Ghardaia. De Škoda 633 doorstond een zwerm sprinkhanen en pas bij het hotel moest Jiří noodgedwongen stoppen vanwege een lekke band.

Schokken en beven

De volgende dag vervolgde de Škoda 633 zijn avontuur. Door het oneffen terrein schokte en beefde de auto maar verderop op de route werd het vlakker en gleed het terrein als het ware onder de wielen door. Na een eentonige etappe door een landschap zonder herkenningspunten arriveerde de Škoda in de plaats Reggae. Vanaf hier begon de woestijn pas echt …

Zinderende hitte

Wat volgde, was een ware beproeving voor zowel de Škoda 633 als voor zijn chauffeur. Menig avonturier die Jiří voorging, kwam te overlijden nadat hij uit pure wanhoop de laatste druppel koelvloeistof uit de radiateur van zijn auto had gedronken om de dorst te lessen. Voor het geval de Škoda 633 in het zand vast zou komen te zitten, nam Jiří twee planken mee om onder de wielen te leggen. Verder had hij 173 liter benzine, 15 liter olie en 28 liter water bij zich. Door de zinderende hitte hallucineerde Jiří regelmatig maar uiteindelijk wist hij de Soedanese grens te bereiken.

“Het terrein daar is verschrikkelijk”, herinnert Jiří zich later. “Het diepe zand is bezaaid met gras bulten tot wel 30 centimeter hoog. Het hoge gras slaat tegen de voorruit en op een gegeven moment moest ik me zelfs een weg banen door boomstronken die her en der in het zand lagen.”

Gazellen, wrattenzwijnen en slangen

Terwijl de Škoda 633 in zijn eerste versnelling vooruit kroop, kregen het chassis en de carrosserie het voor hun kiezen. Uiteindelijk bereikte Jiří de stad Gao aan de Niger. Vervolgens bracht de route hem naar Niamey, tegenwoordig een miljoenenstad in Niger. Onderweg moest de Škoda 633 gazellen, wrattenzwijnen en slangen ontwijken. Jiří moest de auto herhaaldelijk uitgraven. Onderweg naar Dakar passeerde Jiří een gebied waar menig avonturier door de gele koorts aan zijn eind kwam, maar uiteindelijk rook hij de zilte zeelucht van de naderende Atlantische Oceaan. Dakar is in zicht!

Record

Toen de Škoda 633 de havenstad binnenreed, had de auto een reis van 6546 kilometer achter de rug. Gemiddeld had Jiří 436,6 kilometer per dag gereden met op één dag zelfs 727 kilometer, destijds een record. Vier dagen later keerden de Škoda 633 en zijn dappere chauffeur per boot terug naar Marseille.

Op 17 maart 1933 was Jiří weer thuis. In totaal had de Škoda 633 een afstand van 9716 kilometer afgelegd waarbij de auto gemiddeld 1 op 7,2 had gereden. Belangrijker was dat de Škoda 633 zijn zware beproeving zonder grote problemen had doorstaan. Hiermee was het doel bereikt: , Jiří had aangetoond dat je altijd op een Škoda kunt vertrouwen.

Lees ook: Zo verliep de eerste botsproef 50 jaar geleden

De informatie in dit nieuwsbericht was actueel op de datum van publicatie. Wijzigingen in modellen, uitvoeringen, prijzen, technische specificaties, afbeeldingen, of andere informatie zijn te allen tijde voorbehouden. Genoemde prijzen betreffen consumentenadviesprijzen. Het staat dealers en servicepartners vrij eigen verkoopprijzen en kortingen te hanteren. Aan de inhoud van dit nieuwsbericht kunnen geen rechten worden ontleend.

Lees hier het volledige artikel

[Fabia123]

Wanneer je vandaag de dag deze reis maakt heb je onderhoud nodig onderweg, lekke banden, verstopte, filters bijvullen van vloeistoffen enz. Dit lijkt een verhaal te mooi om waar te zijn in 1933. Geen kleppen stellen blijkbaar. Ik weet ook niet wat het Skoda meisje bedoeld met " zonder noemenswaardige problemen"

Dat is een rekbaar begrip.

[Cordoba]

Precies als je tegenwoordig in die contreien rondrijdt kun je zomaar een stuk of 3 keer per dag een band lekrijden en dan heb ik het nog niet over onverwachte gaten en bijna onzichtbare 'ravijnen'. (onzichtbaar omdat je vrijwel geen contrast ziet door het zand/rotskleur).

In die tijd hoefden ze misschien niet zo op te passen voor ontvoeringen en dergelijke (in landen als Mauretanie is het tegenwoordig onmogelijk om als Europeaan rond te rijden zonder begeleiding).